Na potrzeby projektu łamania Enigmy uruchomiłem na jakiś czas w sieci szkoleniowej (10 silnych dwurdzeniowych maszyn) klaster oparty o Mosixowe live-CD z Linuksem. Parę uwag z uruchomienia, które było bardzo proste co dobrze świadczy o tych projektach.
<h2>Chaos 1.6</h2> <p>Już nie rozwijana dystrybucja live-CD. Bardzo mała. Ma kilka trybów pracy opisanych dość dokładnie w manualu, więc omówię tylko dwa. Tryb uruchomienia wybiera się podczas startu w LILO. </p> <ul><li> j2 - komunikacja z innymi węzłami przez OMSCD (natywny mechanizm Mosixowy). Automatyczne wykrywanie innych węzłów działających pod dowolną dystrybucją Mosixa. </li><li> n1 - cała komunikacja między węzłami po IPSec, ale działa tylko między Chaosami </li></ul> <p>Chaos wykorzystywałem do uruchamiania węzłów roboczych, bo jest to dystrybucja w której jest kernel, kilka podstawowych narzędzi i nic więcej. Chaos działa w trybie tekstowym i uruchamia się kilkadziesiąt sekund. Po uruchomieniu płytkę można wyjąć z napędu, system działa w RAM. </p> <div class="editsection" style="float: right; margin-left: 5px">[edit]</div><h2>Cluster Knoppix 3.6</h2> <p>Pełnoprawny system, który co prawda uruchamia się z CD kilka minut, ale za to ma wszystkie potrzebne narzędzia (kompilatory), środowisko graficzne, monitory Mosixa itd. Do komunikacji z innymi węzłami wykorzystuje natywne Mosixowe OMSCD. W praktyce uruchamianie klastra wyglądało tak, że do jednego komputera wsadzałem Cluster Knoppix, na nim kompilowałem narzędzia do łamania Enigmy, a następnie na wszystkich pozostałych komputerach uruchamiałem szybko Chaos w trybie OMSCD. W ciągu kilku minut na graficznym monitorze w Cluster Knoppixie pojawiał się wianuszek węzłów zgłaszających się pod OMSCD i zadania ładnie rozchodziły się po poszczególnych węzłach. Ogólnie pozostało mi bardzo dobre wrażenie z Mosixowych węzłów. Proste, szybkie i działa. </p>