Następny: Podpis i szyfrowanie Powyżej: Użytkowanie Poprzedni: Szyfrowanie listu dla

Cyfrowy podpis (sygnowanie listu)

Do składania pod listem cyfrowego podpisu Twojego tajnego klucza służy polecenie:



        pgp -s plik_tekstowy [-u nazwa_twojego]
Pamiętaj, że argumenty umieszczone w [nawiasach] kwadratowych są opcjonalne, i nie trzeba ich zawsze wpisywać. Nie należy również wpisywać samych nawiasów.

Polecenie to generuje opatrzony sygnaturą plik z rozszerzeniem ".pgp". Na przykład:



        pgp -s list.txt -u Dowejko
Program przeszuka bazę kluczy prywatnych "secring.pgp" w poszukiwaniu klucza zawierającego łańcuch "Dowejko" w polu identyfikatora użytkownika. Jak już wspomniano, nie są rozróżniane małe i duże litery. Znaleziony klucz zostanie użyty do podpisania pliku "list.txt", dając w wyniku plik "list.pgp".

Jeśli nie podasz opcji -u, program użyje do podpisania pliku pierwszego klucza znalezionego w bazie kluczy prywatnych.

PGP próbuje poddać podpisywany plik kompresji, dzięki czemu zwykle staje się on mniejszy, ale za to przestaje być normalnie czytelny. Taka forma podpisywania może być wygodna np. do celów archiwizacji danych, ale nie w przypadku podpisywania zwykłego tekstu ASCII przy wysyłaniu go emailem lub do listy dyskusyjnej. W tej sytuacji pomocną staje się opcja CLEARSIG, która powoduje że PGP nie poddaje tekstu kompresji, a sygnatura zostaje umieszczona na końcu odpowiednio ograniczonego tekstu. Opcja CLEARSIG jest opisana szczegółowo w części II dokumentacji. W skrócie, możemy to wyjaśnić na przykładzie:



        pgp -sta list.txt
Spowoduje wygenerowanie pliku "list.asc" zawierającego tekst w niezmienionej postaci, wraz z czytelną (zakodowaną w znakach ASCII) sygnaturą. Plik ten jest już gotowy np. do wysłania emailem.


Krzysztof Marek Matyskiel, Grzegorz Wójcik